Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Złowiony na babkę
„Pomyłka Mr Baileya” Jerzego Bronisławskiego. Niepozorna książeczka o skromnej okładce, na której widnieje karta pocztowa. Czytałam ją trzy razy. Bynajmniej nie dlatego, że zapałałam do niej aż taką namiętnością.
Czytaj dalej „Bronisławski Jerzy – Pomyłka Mr Baileya 14/2009”
Szukając dziewczyny z „Perspektyw”
Andrzej Twerdochlib był jedną z ciekawszych postaci na naszej scenie literackiej. Parę przyczyn złożyło się na to, że został przez tych, którzy obecnie aspirują do roli „rządców dusz”, skazany na przemilczenie i zapomnienie. Nie tu miejsce, aby wgłębiać się w tę sprawę, wystarczy powiedzieć, że to dość smrodliwe bagienko, w którym nie warto grzebać.
Wnuk Marlowe’a
„Sięgnąłem do skrytki i wyjąłem butelkę Club 1999. Wlałem w usta kilka łyków, spłukałem jakiś wstrętny osad z dziąseł i języka. Pociągnąłem jeszcze, zapaliłem pierwszego od godziny papierosa i ułożyłem się wygodnie w fotelu. Czułem się podle, jak puszka po konserwach rzucona zgłodniałemu kundlowi – pusty i wylizany z wszelkich treści.”
„Siekierezada” dla ubogich
Kilka dni temu będąc na służbowo-książkowych zakupach wraz z Grzesiem (zwanym przez niektórych Prezesem), w niezauważalny dla tego ostatniego sposób nabyłem nieznaną mi książkę o nic nie mówiącym tytule ( Kowboje z zielonych wzgórz), autorstwa nic nie mówiącego autora ( Tadeusz Kwiatkowski ), o której wiedziałem z daleka że jest powieścią młodzieżową, a co za tym na pewno ma wątek kryminalny, o którym będę mógł opowiedzieć członkom i sympatykom Klubu MOrd, którzy jako rasowi miłośnicy kryminałów nic poza seriami z Kluczykiem i Jamnikiem do ust nie biorą.
Czytaj dalej „Kwiatkowski Tadeusz – Kowboje z Zielonych Wzgórz 25/2009”
I miejsce w konkursie literackim z okazji 30 lecia powstania PPR
Kto Grzeszył?
– opowiadania na 30 rocznice powstania PPR
Ryszard Liskowacki autor wielu cykli młodzieżowych takich jak „My z Marymontu” , „Związek Sprawiedliwych” czy „Wodzu wyspa jest twoja” tym razem stworzył tomik opowiadań o dzielnych komunistach spod znaku PPR.
Śmierć w bebechach metropolii
Zgładzony został handlarz kaszy z Targówka o twarzy reprezentatywnej dla tych okolic: „Były tam litry wypitej gorzały, cwaniackie zmarszczki, lubieżny grymas ust, strach śmierci i powolne, stopniowe konanie”. Dla czytelnika nie wygląda to obiecująco – ot, jakieś porachunki praskich szumowin.
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Maigret z warszawskiej kawalerki
Jest to literatura, z której znajomości nikt nigdy nie egzaminował. Co więcej, lektura ta dostarczała przyjemności, połączonej zawsze z poczuciem marnotrawstwa czasu. Cóż jednak można było czytać w poczekalni dworcowej czy w przedziale wagonu? Pociąg mknął, wybijając miarowo na torach usypiający rytm, współpasażerowie podróży gaworzyli o wszystkim i o niczym, a za szybą uciekały przejazdy kolejowe, budynki stacji i ludzie na peronach. Dobrze było w tym kolejowym rozleniwieniu przewracać kartki powieści Kłodzińskiej, Gordon, Sekuły, Zeydlera – Zborowskiego, Edigeya i wielu, wielu innych.
LINK Recenzja Joanny Cieślik
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Lew R. nie był pierwszy
„Lewy, trzy gaz, na górce prawy łuk, trzy pełny gaz, hamowanie, lewy, dwa gaz, tnij po poboczu, prawy łuk na trzy pełen gaz…” – miłośnicy pędzących samochodów spod znaku FSO na Żeraniu będą w siódmym niebie. Akcja powieści „Góralskie tango” rozgrywa się podczas górskiego rajdu.
Czytaj dalej „Płoński Janusz, Rybiński Maciej – Góralskie tango 44/2009”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Instytut generuje śmierć
Powieść jak poziom wody na Bugu we Włodawie: dolne strefy stanów średnich. Autorka nazwiskiem Krzysztoń umieściła zbrodnię w posezonowej Rabce. Zima, śnieg zalega wysoko, wczasowiczów wymiotło do Zakopca lub Bukowiny, a tu do domku państwa Rawiczów wmeldowała się panna Agata Domańska. Żeby w ciszy i na odludziu ukoić skołatane nerwy. Nie zdążyła. Znaleziono ją w pokoju wczasowym, w kawie stwierdzono cyjanek potasu.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Gdy kosmita spotyka policjanta
Na pozór wszystko jest typowe. Jak w przeciętnym kryminale. Mamy motyw „wyspy”, mamy policjanta który leczy skołatane nerwy na urlopie. Mamy trupa i grupę wyrazistych postaci uwiezionych w luksusowym schronisku „ Pod poległym alpinistą” mieszczącym się w dolince bez wyjścia. Mamy wszystko czego szukalibyśmy w kolejnej niedużej czarnej książeczce spod znaku „ Srebrnego Klucza”.
Czytaj dalej „Strugacki Arkadij, Strugacki Borys – Sprawa zabójstwa 49/2009”