Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
Autowidol czyli wątpliwy awans społeczny Śmiałego
Obie książki są nierozerwalnie ze sobą złączone. „Szlak Tamerlana” jest jakby częściową kontynuacją „Pierścienia Kalifa”. Pod koniec obu książek akcja się zazębia.
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
„SZLAFROK BARONA BOYSTA” CZYLI JAMES BOND W POLSKIM WYDANIU
Wydawnictwo LTW wydało właśnie „Szlafrok barona Boysta” Zygmunta Zeydlera– Zborowskiego i jest to pierwsze wydanie książkowe powieści, którą opublikowano wcześniej jedynie na łamach „Kuriera Polskiego” w latach 1958-1959. Jak zapewnia wydawca, ta obecna pierwsza edycja książkowa jest nieco obszerniejsza niż wersja gazetowa i została przygotowana na podstawie maszynopisu autora.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Szlafrok barona Boysta 92/2009”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
Szybkie kobiety w wiśniowym obłoku
Jakkolwiek wiem, że Klubowiczka Helleńska popełniła już recenzję „Szlafroka…” (która mnie dodatkowo zachęciła do czytania), nie mogłam sobie odmówić….
Odkrycie ! Eureka ! Myślałam, że już wszystkie „Zeydlery” wyczytane, opisane, przeanalizowane od przodu i od tyłu, na pamięć znane, a tu – dzięki Prezesowi – taki smakowity kąsek!
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Szlafrok barona Boysta 97/2009”
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
Narkotykowe obrazy
Kolejne nowe – pierwsze – książkowe wydanie powieści Zeydlera – Zborowskiego to „Wernisaż”. Może nie czyta się go tak świetnie jak „Szlafroka”, a klimatem (włoskim) przypomina trochę „Alicję nr 3”, ale i tak zdecydowanie warto… Dlaczego?
Szpiegowska skarbnica
„Pracowaliście kiedyś w milicji ? Nie ale czytam dużo kryminałów. Tam można znaleźć więcej prawd życiowych niż w innych książkach.” – to jeden z wielu pięknych cytatów jakie zawiera książka Andrzeja Wędrzyńskiego wznowiona właśnie przez wydawnictwo Znak. Gdy ją czytałem zaznaczałem sobie co ciekawsze kawałki odrywając od kartki służącej mi za zakładkę cienkie paseczki. Doszło do tego że musiałem doczytać koniec za jednym zamachem bo mi już kartki zbrakło.
Czytaj dalej „Morena Artur – Czas zatrzymuje się dla umarłych 101/2009”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Jana Bielickiego
Dziewczyna znikąd czyli Zuzanna i reszta
„‘Dziewczyna znikąd” jest drugą chronologicznie wydaną książką Heleny Sekuły. Jak wszystkie utwory Pani Heleny składa się z kilku wątków. Pierwszy z nich to wątek kradzieży. Na wystawie fotografii znanego Warszawskiego fotografika Radleya w wyjątkowo zuchwały sposób okradziono znajdująca się tam śmietankę towarzyska i dyplomatyczną stolicy oraz… porucznika Cieślika i majora Lisa.
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Adama Sykuły
Językowa orgia feerii narkotyczno-kolejowych odblasków w oczach upadłych samic
Twórczość Heleny Sekuły można podzielić na dwa okresy. W pierwszym autorka skupiała się głównie na intrydze i popędzała fabułę. W drugim powieści stawały się obszerne, rozlewiste i refleksyjno-opisowe. Fabuła zeszła na drugi plan, ważniejszy stali się bohaterowie, ich wzajemne relacje, opisy społeczno- obyczajowe, tkanka języka. „Szlak Tamerlana” to jeden z najmocniejszych przykładów tego drugiego okresu.
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Sekuła dla zaawansowanych.
Chciałbym dorzucić swoje 3 grosze opinii do najnowszej wydanej ksiązki Heleny Sekuły. Czytając Szlak Tamerlana miałem cały czas wrażenie że Autorka puszcza cały czas do czytelnika oko i mówi: A zgadnijcie drodzy czytelnicy do jakiej ze swoich książek teraz nawiązuje. Skąd mi się to wzięło już wyjaśniam; Odyseja i epopeja Daniela jak żywo przypomina mi motyw Łukasza z 'Nocy bliskiego księżyca’. Wypadek Śmiałego i jego skutki dla jego fizjonomii to motyw z 'Demona z Bagiennego Boru’. Jednocześnie autorka przez całą książkę nawiązuje do 'Pierścienia Kalifa’ takie rzeczy jak Linie lotnicze Madala, motyw Anielki ratującej Daniela podczas odysei zazębiają się w obu książkach.
Kochliwi pogromcy wampira
Seryjnych morderców zwykle nazywamy wampirami. W książce Katarzyny Rygiel „Gra w czerwone” mamy do czynienia właśnie z takim wampirem. A nawet osobnikiem jeszcze bardziej zasługującym na tę nazwę – swoje ofiary wyprawiał bowiem na tamten świat według najlepszych, wypracowanych przez lata wzorów.
Prototyp Borewicza
Kolejną książką edytowaną przez Zysk i S-ka w serii „Klub Srebrnego Klucza” jest „Sztylet wenecki”, powieść Jacka Joachima czyli Zbigniewa Kubikowskiego, wrocławskiego pisarza i historyka literatury, redaktora naczelnego miesięcznika „Odra”, który pod wyżej wymienionym pseudonimem popełnił w latach 1968-1979 cztery powieści kryminalne. Jedną z nich jest właśnie wymienione powyżej dzieło, które ukazało się po raz pierwszy w 1972 roku. A data ta nie jest bez znaczenia, o czym napiszę w końcowej części tego tekstu.