Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Jana Bielickiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
Helena Sekuła powraca
Wznowiono niedawno książkę Heleny Sekuły „Dziewczyna znikąd” (Zysk i S-ka, 2009, pierwodruk 1964). Jest to pozycja nie do przegapienia z dwóch co najmniej powodów.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
LINK Recenzja Wiesława Kota
O jedną narzeczoną za dużo
Akcja książki toczy się wokół osoby Piotra Szczerbińskiego, pilota, który przebywał na kontrakcie w Algierii oraz jego trzech narzeczonych: jednej byłej i dwóch aktualnych. Gdy zostaje zamordowana jedna z obecnych narzeczonych, wydaje się być pierwszym podejrzanym, gdyż druga z obecnych narzeczonych, mimo że starsza jest za to bardzo bogata. Na straży jej cnoty i majątku stoi siostrzeniec ichtiolog. Jest jeszcze arabski narzeczony zmarłej narzeczonej Piotra i cały krąg innych podejrzanych. Dochodzi do następnego zabójstwa, sęk w tym, że jeszcze przed morderstwem autor wskazał nam motyw zabójstw i sprawcę. No, może nie tak dokładnie, ale… nie wchodźmy w szczegóły, może miałem dobry dzień, na ogół nawet nie próbuję odgadywać kto zabił.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Czwarty klucz 45/2009”
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
„Merdolone” życie
„Szlak Tamerlana” Heleny Sekuły to wielowątkowa powieść obyczajowa, opowieść o ludziach, o ich przeszłości i drodze którą przebyli, żeby się spotkać. Nie, nie jest to romans, chociaż gdzieś tam, na dalszym planie, majaczy ledwie zarysowany wątek miłosny, ale zostaje porzucony przez autorkę na rzecz opowieści o dwóch mężczyznach, którzy urodzili się i wychowali w odmiennych warunkach, wybrali inne drogi życiowe, i przypadkiem te ich drogi splotły się. Krótko stali po jednej stronie bariery, aby później znaleźć się po przeciwnych stronach.
„Miśki suszą na dwie strony” czyli podwójny remake
Nikogo nie muszę przekonywać, że „07 zgłoś się” to najlepszy polski serial kryminalny. Krzysztof Szmagier wykorzystał utwory najlepszych pisarzy „milicyjniaków”, uzupełnił własną inwencją, wyjątkowo trafnie obsadził – i powstały filmy, którym, zdaje się, nie dorównają już żadne. I nawet ci, którzy się podśmiewają z niektórych dość naiwnych chwytów, oglądają te filmy z dużą przyjemnością.
Czytaj dalej „Szmagier Krzysztof – Komisarz Borewicz 54/2009”
Dzika Afryka i „żona” genetyka
Nie lubię Afryki. Na samą myśl o wojażach do krajów leżących poniżej Węgier robi mi się duszno. Nie znoszę upałów, brudu i hałasu – a z tym właśnie kojarzą mi się wszystkie „ciepłe kraje”. Ze szczególnym uwzględnieniem krajów afrykańskich. Po prostu dzicz.
Pan Nienacki i jego „Samochodziki”
Któż z nas nie czytał z wypiekami na twarzy książek o przygodach pana Samochodzika? Kto nie marzył, by razem z nim szukać skarbów hrabiego Dunina czy Templariuszy? Książki, choć napisane kilkadziesiąt lat temu, ciągle wywołują żywe reakcje czytelników w różnym wieku.
okładka z wydania klubowego – 2009
Niedokończona melodia
Publikowany w lutym 1969 roku w „Dzienniku Łódzkim” kryminał Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego pt. „Nieudany urlop majora Downara” przede wszystkim zachwyca swoją typowością. Jest tak, jak być powinno w porządnym „milicyjniaku”: dzielny major Downar spędza urlop w eleganckim sopockim pensjonacie, pewnego dnia w jednym z pokojów zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, śledztwo prowadzi miejscowy milicjant, niejaki kapitan Sarnecki, który – obarczony kompleksem prowincji – prosi kolegę z Komendy Głównej o pomoc.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Nieudany urlop majora Downara 66/2009”
Tomasz Piątek zaczął od Heroiny, zdobył nią pisarską sławę, potem przesunął się w stronę kryminalnej sensacji. Poprzednie próby oceniam subiektywnie jako czytelniczka za średnio udane, za to Morderstwo w La Scali w pełni mnie usatysfakcjonowało. Zwróciłam na tę książkę uwagę dzięki Marii Seweryn, która czytała ją w radiowej „Trójce”, choć poprzednie próby zaprzyjaźnienia się z twórczością tego autora były zniechęcające.
Czytaj dalej „Piątek Tomasz – Morderstwo w La Scali 69/2009”
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
„SZTYLET WENECKI” CZYLI KRYMINAŁ NAUKOWY
Powieść kryminalna to gatunek literacki, który zawsze budził kontrowersje. Obok wielu entuzjastów tego typu książek znajdziemy i ich przeciwników. Zdaniem niektórych ludzi, kryminały to literatura niskiego lotu, utwory, których szanujący się i ambitny czytelnik nie bierze do ręki. Tak się jednak składa, że wśród autorów kryminałów są ludzie wybitni, którzy stworzyli naprawdę znakomite utwory sensacyjne. Czy ktoś nazwie marną literaturą książki Macieja Słomczyńskiego pisane pod pseudonimem Joe Alex? Do takich mistrzów polskiego kryminału należy z pewnością Jacek Joachim.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Wydawnictwa klubowe
Benedyktyni z MO- rdu
– recenzja z „Serią po kryminałach” autorstwa Waldemara Szatanka
Wielokrotnie wywoływany do tablicy przez Prezesa by włączyć się do walki o czołówkę tegorocznych recenzentów a przynajmniej przekroczyć pierwsza dziesiątkę własnych recenzji, postanowiłem uczcić w końcu jak by nie było jubileuszową dziesiątą recenzję sięgnięciem po coś specjalnego. A że jak większość członków klubu MO – rd od kilku miesięcy w swojej biblioteczce posiadam ciekawą książkę autorstwa trójki naszych kolegów pod tytułem „Serią po kryminałach” wybór nasuwał się sam przez się.