Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Policja jak chorągiew husarska
Tak jak w poprzednich książkach z serii o archeologu-detektywie policja niemal na kolanach błaga Barta o pomoc.
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
O złodzieju, który okrada złodzieja…
Od razu muszę się przyznać, że nie przepadam za twórczością Alberta Wojta. Postaram się w trakcie recenzji wyjaśnić dlaczego.
„Gdy Milicja z dobrodziejstw techniki korzystała”
Szukając tytułów mniej znanych, niszowych trafiłem na niewielką broszurkę wydaną pod koniec lat 80-tych przez Wydawnictwo Prawnicze o tytule „Przestępcy i detektywi” .
Czytaj dalej „Gromnicki Tadeusz – Przestępcy i detektywi (zeszyt 1) 27/2012”
Do czego zdolny jest człowiek.
Po „Czarny leksykon” sięgam często, czy to dla przyjemności, czy, częściej by zasięgnąć wiadomości o którymś z przerażających zbrodniarzy. Każda z opisanych historii wydarzyła się naprawdę i tylko w nielicznych przypadkach nie doszło do ujęcia i skazania mordercy.
LINK recenzja Kasi Piwowarczyk
NIBY INTELIGENCI A RZYGAJĄ
Po jedyną książkę Anny Śliwickiej „Śmierć zjechała windą” sięgnąłem za poduszczeniem Klubowiczki Tulskiej (kiedy jeszcze była w Klubie, bo potem rzuciło Ją ponoć w Białostockie i słuch o Niej zaginął , ale ostatnio widywana jest na trasie kolejki WKD, choć w Klubie się nie pojawia), która wypatrzyła fragmencik o barze „Paragraf”, a jak wiecie wątki knajpiane potrafią zmusić mnie do przebrnięcia 140 stron, by trafić na trzy właściwe linijki. W wypadku Śliwickiej, mam mieszane uczucia czy było warto, ale gdybym miał koniecznie zająć stanowisko, to jestem za.
Czytaj dalej „Śliwicka Anna – Śmierć zjechała windą – Trzecia seta 93”
Half polska Agatha Christie, czyli w połowie drogi między Pcimiem a Londynem
Siedziałam wieczorową porą na pomoście nad mazurskim jeziorem i piłam piwo „Dog in the Fog”, mające być unikalną propozycją dla angielskich dżentelmenów. Siła tej mglisto-brytyjskiej kombinacji była tak oszałamiająco mocna, że nawet książka jej się poddała, i przeniosłam się na dwie godzinki do mrocznej, dżdżystej Anglii. Co prawda po lekturze książki przez pewien czas można mieć strach przed wodą i ciemnością, ale nic to. Niewielka cena jak za możliwość spędzenia czasu z wcale niezłą naśladowczynią Agaty Christie.
Czytaj dalej „Albrecht Joanna – Gdzie jesteś Jane? – Druga seta 1”
LINK Recenzja Mikołaja Kwaśniewskiego
Niby kryminał z epoki, ale nie do końca
Kim był autor? Jeremi Bożkowski znany jest jedynie jako autor czterech książek – opisywanej „Mszy za mordercę”, „Pięknej kobiety w obłoku spalin”, „Zbrodni na eksport” i „Donosu na życie” (jedynej książki niekryminalnej). Ze źródeł zbliżonych do osoby Joanny Chmielewskiej wiadomo, że był to pseudonim jednej z pisarek – plotka głosi, że była to Bożena Ciecierska-Więcko.
Czytaj dalej „Bożkowski Jeremi – Msza za mordercę – Druga seta 7”
Kopciuszek, dziurawa rękawiczka i tajemniczy mąż dwojga imion
Joanna Chmielewska przez wiele lat była najlepszą polską autorką powieści kryminalno-humorystycznych. Jednak ostatnio zmieniła jakby profil swej twórczości i raczy nas książkami kryminalno-kulinarnymi, co nie wszystkim musi się podobać.
Zmieniał kochanki jak skarpetki
Tadeusz Ostaszewski nie jest z pewnością sztandarowym autorem ukochanego przez nas gatunku, hmmm, literackiego. Opublikował kilka kryminałów, ale wszystkie w wydawnictwie „Pojezierze”; wśród jamników, kluczyków i labiryntów tego nazwiska nie spotkamy.
Czytaj dalej „Ostaszewski Tadeusz – Jak kot – Druga seta 67”
Tajemnica spreparowanych adidasów
Ten utwór trudno jest nazwać kryminałem, choć są w nim przestępcy, przestępstwa i nawet dwa trupy. Nie jest to też Bildungsroman, choć czytelnik towarzyszy bohaterce w procesie dorastania – który w tym przypadku jest niezwykle bolesny.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Siedem domów Kuny – Druga seta 83”