Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
„Wodzu skarby są Twoje…”
Ryszarda Liskowackiego recenzowałem już kilkakrotnie, autor to przyzwoity choć nie wybitny. Ale że powiązany z Żoliborzem wiele mu wybaczam.
Tym razem jednak nie o przygodach żoliborskich chłopców czytamy tylko o młodych mieszkańcach Szczecina.
Czytaj dalej „Liskowacki Ryszard – A może po skarby? 194/2010”
„Polski lotnik to i na drzwiach od stodoły poleci…”
Jak to u Lassoty bywa mamy chłopców ze wsi którzy chcą coś osiągnąć i tych z miasta rozpieszczonych lalusiowatych. Na szczęście tych pierwszych jest więcej, należą do ZMP a tym drugim życie łatwo uciera nosa pokazując że tylko ciężką pracą można do czegoś dojść. Wszyscy zaś razem to elita elit służąca w „Służbie Polsce” (kto jeszcze pamięta tę organizację …? )
Czytaj dalej „Lassota Ryszard – Pierwszy Lot 208/2010”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Peerel jako druga Szwajcaria lub nawet Kajmany
Tej recenzji właściwie w ogóle miało nie być. Do tej pory przeczytanie którejś z powieści ZZZ było dla mnie za każdym prawdziwym wytchnieniem po lekturze wielu przeciętnych, miałkich i po prostu niedobrych peerelowskich kryminałów. Nietrudno było do tej pory zauważyć, że moje recenzje z twórczości zawsze kojarzą się z odciskami w parkiecie, które wyżłobiłem podczas klęczenia przed tym autorem. Przez ostatnich kilka lat nie natrafiłem na żaden utwór prozatorski ZZZ, który nie byłby chociaż odrobinę lepszy niż średnia powieści milicyjnej.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Prawda rodzi nienawiść 40/2012”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
„KIM JESTEŚ?” WANDY FALKOWSKIEJ CZYLI ŚLEDZTWO PROWADZI KAPITAN TYNIECKI
Wandę Falkowską pamiętam sprzed lat jako dziennikarkę zajmującą się tematyką prawną i sądową. Jako nastolatka czytywałam jej artykuły o ciekawych procesach sądowych publikowane bodajże w „Przekroju” i „Panoramie” oraz gdzieś tam jeszcze.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
SCHABOSZCZAK, SETKA CZYSTEJ I MOŻNA BRAĆ SIĘ DO LEKTURY
Podchodząc do regału, w którym dwie półki mam po brzegi wypełnione książkami z serii Labirynt zastanawiałem się dłuższą chwilę, którą z niemal 150 pozycji warto by teraz przeczytać.
Okładka z wyd. 1987
BUNT PACJENTEK WENERYKA
Zośka – bohaterka „Mew” Stanisława Goszczurnego ma lat kilkanaście i raczej nieciekawe życie. Ojciec, murarz i alkoholik, często w pijackim amoku bije żonę i córkę, matka, kobieta o ograniczonych horyzontach, wmawia jej, że największym szczęściem jest wyjść za mąż.
Czytaj dalej „Goszczurny Stanisław – Mewy – Trzecia seta 40”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
SZPITALNY KORYTARZ ŚMIERDZI LIZOLEM
Dalibóg nie wiem, kto zacz Albin Ronert – z całą pewnością jest to pseudonim. Ale warto odnotować, że osobnik ten spłodził – literacko, literacko – niejakiego Borewicza. Ronertowy Borewicz miał na imię Kazimierz i objawił się jako jeden z bohaterów powieści drukowanej na łamach „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” w roku 1971. Borewicz ów był jednym z podejrzanych o napad na pociąg, rabunek pieniędzy z wagonu pocztowego i o morderstwo.
Czytaj dalej „Ronert Albin – Ostatni lot „Jastrzębia” – Trzecia seta 81”
LINK Recenzja Rafała Figla
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
DEBIUT ORANGUTANA
Można lubić lub nie książki Heleny Sekuły, ale trzeba przyznać, że tytuły umie wymyślić. Gdyby powstał ranking tytułów polskich powieści kryminalnych to np.„ Orchidee z ulicy szkarłatnej” czy „ Piąta barwa asa” powinny się znaleźć w „ pierwszej secie”.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Orchidee z ulicy Szkarłatnej – Trzecia seta 85”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Adama Sykuły
Czaszka… i wszystko jasne
Nie wiem, czy osiągnąłem biegłość w temacie pisarstwa Jerzego Edigeya czy też kryminał „Niech pan zdejmie rękawiczki” jest przykładem mniej udanej konstrukcji. Niby nieźle napisany, z mnóstwem pieszczących oko i umysł odnośników do realiów epoki, ale jeszcze zanim dotarłem do połowy wiedziałem kto zabił. Ale dla klubowiczów i potomności przeczytałem całość, coby wrażeniami natury ogólnej się podzielić.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Niech pan zdejmie rękawiczki – Druga seta 24”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Najprzebieglejszy milicjant świata
Jakoś nigdy nie zaczynałam pisania recenzji od tytułu, zawsze wymyślałam tytuł po napisaniu całości, przeczytaniu i zastanowieniu się, na co chcę zwrócić uwagę ewentualnych czytelników. Tym razem jednak tytuł nasunął się sam – bohater powieści Jerzego Edigeya „Spotkamy się w Matrózcsárda”, którą w wydaniu gazetowym podsunął mi nasz nieoceniony Prezes – jest człowiekiem tak przebiegłym, że te wszystkie Maigrety, Poiroty, Archery i inne detektywy mogłyby mu latać po piwo.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Spotkamy się w Matrózcsárda – Druga seta 27”