Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
– oczywiście prawem kaduka.
Recenzowana pozycja (okładka z lewej) liczy 232 strony, a jej cena okładkowa to 9,50 zł. Składają się na nią cztery opowiadania o „walce klasowej na wsi”, z czego jedno – właśnie to tytułowe, liczące 64 strony – jest o tematyce kryminalnej.
I bach go dziobem, czyli awangardowa maszyna w walce o rekordy produkcji
Recenzowana pozycja nie jest kryminałem ani książką sensacyjną. To po co ta recenzja? Dla poznania dorobku literackiego pioniera – obok Tadeusza Kosteckiego – polskiej powojennej powieści kryminalno-sensacyjnej. Tym bardziej, że jest to biały kruk, którego zdecydowana – jak podejrzewam – większość fanów Zygmunta Sztaba nawet nie widziała. Dotarłem do tego dziełka oczywiście w Bibliotece Narodowej. Liczy ono 78 stron.
Czytaj dalej „Bednarek Irena, Sztaba Zygmunt – „Kaczym dziobem” po węgiel 474/2025”
O tych, którzy podnieśli ręce, by obalić światowy ustrój komunistyczny
Nikołaj Sz. jest postacią wielce zasłużoną w utrwalaniu władzy ludowej, utwierdzaniu leninizmu i stalinizmu, a także ujawnianiu niecnych planów mocarstw zachodnich wobec pokojowo nastawionych państw demokracji ludowej. Wystarczy tylko wspomnieć o dwóch jego wiekopomnych „dziełach”, wydanych w naszym kraju w roku 1952: „Podżegacze” (3 tomy, 762 s.) i „Spiskowcy” (635 s.). „Dyplomaci …” na naszym rynku zadebiutowali tego samego roku. Myślę, że rok 1952 w peerelowskiej literaturze bezapelacyjnie powinno się obwołać rokiem towarzysza Szpanowa.
Czytaj dalej „Nikołaj Szpanow – Dyplomaci „płaszcza i sztyletu” 393/2025”
Uzbroić do walki o socjalizm
I znów Jerzy Pytlakowski, i znów produkcyjniak . Recenzowana pozycja liczy 112 stron.
O tych, co strzegli granic Kraju Rad
Sergiusz Dikowski jest najbardziej znany polskiemu czytelnikowi chyba jako autor książki „Komendant Ptasiej Wyspy”. „Dalekie strażnice” są zbiorem 14 jego opowiadań o służbie radzieckich pograniczników. Autor napisał je w okresie od grudnia 1930 roku do listopada 1938, a więc obejmują one okres jeszcze przed wybuchem II WŚ. Pozycja, którą dysponuję (okładka z prawej) jest drugim wydaniem, z roku 1952 (pierwsze miało miejsce rok wcześniej) i liczy 269 stron, W recenzji tej odniosę się tylko do jednego opowiadania, ale za to charakterystycznego, a mianowicie zatytułowanego „Towarzysz dowódca”.
Czytaj dalej „Dikowski Siergiej – Dalekie strażnice 201/2025”
Ameryka-nie na straży światowego pokoju
Powieść Mariana Bielickiego musiała wzbudzić aplauz u czynników partyjnych i cieszyć się powodzeniem u czytelników, skoro w ciągu pięciu lat – od roku 1951 do 1955 – doczekała się czterech wydań i to chyba w niemałych nakładach. Ja dysponuję drugim (druga okładka z lewej strony).
„Walecznym żołnierzom straży granicznej – czujnym obrońcom radzieckich rubieży”
Lew Linkow jest już dobrze znany czytelnikom … klubowych recenzji. „Warta …” liczy 189 stron, a jej cena okładkowa to 7 zł. Wydana została w roku 1952, ale już rok później „Nasza Księgarnia” wydała ją – podobnie jak trzy inne książki – w serii „Biblioteka „Ruch””. Seria ta – wg moich ustaleń – liczy w sumie 8 pozycji. Warto je wymienić: „Archipelag znikających wysp”, „Notes lejtnanta Nikaszyna”, „Księżycowa skała”, „Bracia bohaterowie”, „Koniec latającej fortecy”, „Torul władca puszczy”, „Tam gdzie płynie Sukpaj”. Niestety „Warta …” jest w niej jedyną pozycją o tematyce sensacyjnej.
Czytaj dalej „Linkow Lew – Warta na Wielkim Wrębie 188/2025”
Krzyże Walecznych
Recenzowana pozycja należy do najbielszych „białych kruków”, które obejrzeć można w Bibliotece Narodowej. Liczy ona 91 stron. Zawiera cztery opowiadania: „Nie zawiodą”, „Rakiety nad Smerekiem”, „Starszy sierżant Staręga” oraz „Kurniawa”. Trzy pierwsze są autorstwa Piotra Łossowskiego, który był też autorem tomiku z serii „BPŻ” – „Granica czuwa”, a ostanie – Józefa Lenarta. Wszystkie one dotyczą służby żołnierzy WOP.
Czytaj dalej „Łossowski Piotr, Lenart Józef – Na najdalszej placówce 182/2025”
Sensacyjna historia z wojny koreańskiej
„1092” to nazwa amerykańskiego statku szpitalnego pod flagą Czerwonego Krzyża , cumującego na redzie koreańskiego portu Inczon po desancie wojsk generała MacArthura w 1950 r. Załoga składa się z amerykańskiej obsługi lekarsko-pielęgniarskiej i najemnej , międzynarodowej ekipy marynarskiej . Oficjalnie na statku ma być świadczona pomoc ofiarom wojny lecz wysoko uświadomieni światopoglądowo i klasowo marynarze orientują się że personel lekarski prowadzi na szczurach i świnkach morskich eksperymenty z bronią biologiczną , dżumą i ospą .
„Polska to nie Chicago, takie sprawy nikomu tu płazem nie ujdą”
W każdym szanującym się komiksie obrazki uzupełniają się z tekstem. W tym „gazetowcu” tak nie jest, bo obrazki żadnej innej treści nie wnoszą, a jedynie ilustrują to, co zostało napisane. Dlatego „Citroen …” należy traktować jako opowiadanie sensacyjno-kryminalne z obrazkami. Drukowane ono było w kosztującym 15 gr „IKP” codziennie (z małymi wyjątkami), w okresie od 9/10 XII 1951 roku do 27 II 1952, w sumie w 62 odcinkach. W żadnym z nich nie pojawia się nazwisko ani autora tekstu, ani też rysunków (tym drugim jest podobno Ed, czyli Edmund Hejdak).