Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Jeżeli widzimy wyjątkowo piękną kobietę przy boku przeciętnego, starszego od niej mężczyzny, to zazwyczaj pada pytanie: co ona w nim widzi? No cóż, czasami miłość jest ślepa lub to co ważne dla tych dwojga jest niedostrzegalne dla innych. Czytaj dalej „Kaczorowska Zofia – Podróż w żałobie 81/2010”
Francuska wojna amerykańskich gangsterów
Po krótkiej taktycznej przerwie poświęconej Annie Kłodzińskiej i porucznikowi Szczęsnemu wracam do serii moich „francuskich” kryminałów Noela Randona. Czytaj dalej „Noël Randon – Cały ogień na Laleczkę 82/2010”
Książki Jerzego Edigeya to klasa sama w sobie. Co jakiś czas wracam do mojej ulubionej to jest „Błękitnego szafiru”, opowieści o Kryście co chciała być wielką panią i skończyła marnie.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Błękitny szafir 83/2010”
„O cholera…”
„O cholera” – to stwierdzenie najczęściej towarzyszyło mi podczas lektury najnowszej w mojej kolekcji książki Ryszarda Lassoty.
W dziale Oprawcowania o autorze – Wojciech Piotr Kwiatek – Jak trafiłem w regiony „zbrodni literackiej”
Śmierć krytyka czyli ludzie, dla których książki są naprawdę ważne
Z książką Wojciecha Piotra Kwiatka jest pewien problem i jest nim właśnie osoba autora.
Czytaj dalej „Kwiatek Wojciech Piotr – Za żadne pieniądze 85/2010”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Szakale czyli Hieny
Przestępstwo stare jak świat – okradanie grobów. Kapitan Jerzy Moczarski prowadzący śledztwo to zaś nietypowy milicjant, miękki, refleksyjny nawet koledzy mówią o nim „że lubi hamletyzować”. Ale fachowiec, który ma kilku zaufanych kolegów. Oczywiście jeszcze z partyzantki.
Czytaj dalej „Szczerba Ryszard – Szakale 86/2010”
LINK Recenzja Anny Błaszczyńskiej
Opis depresji kapitana Andrzeja Zawadzkiego inspektora Biura Kryminalnego KGMO został tak wiernie oddany , że wręcz namacalnie czujemy jak bardzo się męczy i przeżywa niepowodzenie najlepszy , niestary jeszcze milicjant z KGMO.
Deszcz sukcesów, zazdrość kolegów, gratulacje przełożonych i jedna sprawa, która czyni to wszystko nieważnym.
Wyjątkowo chłodny i ponury początek sierpnia
Po przeczytaniu książki Wojciecha Wiktorowskiego przez jakiś czas szukałem właściwego słowa, którym można by ją określić. I wydaje mi się, że najlepiej odczucia czytelnika oddawałoby określenie, że jest to powieść frapująca. Niezastąpiony redaktor Wydawnictwa Iskry czyli Wojciech Piotr Kwiatek może być naprawdę z niej dumny, ponieważ autorowi udało się stworzyć powieść milicyjną, która unika większości (jeśli nie wszystkich) schematów gatunku.
Czytaj dalej „Wiktorowski Wojciech – Na skraju niżu 88/2010”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
„Pod Kulawym Belzebubem” – jak to ładnie brzmi. Moim zdaniem tytuł to polowa sukcesu, potrafi przyciągnąć jak magnes.
Nadludzko mądry pies, volkswageny i ruska mafia.
Kilka dni temu wpadła mi w ręce książka Joanny Chmielewskiej „Wszelki wypadek”. W notce redakcyjnej przeczytałam, że bohaterami książki są dzieci – Janeczka i Pawełek oraz ich „nadludzko” mądry pies Chaber.