Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
Śmiertelne skutki skrytych uciech
Krótka powieść Anny Kłodzińskiej „Królowa nocy” dzieli się na dwie części – do znalezienia trupa oraz od znalezienia trupa. Jest to, rzecz jasna, trup tytułowej dziewczyny.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Nawałnica szpiegów
Lektura „Złotych macek” Krystyna Ziemskiego wzbudziła we mnie skrajne uczucia. Z jednej strony cieszyłem się, że dzieło obfituje w mnogość wydarzeń niczym w filmie Hitchcocka, gdzie początek jest trzęsieniem ziemi, a potem napięcie musi rosnąć. Z drugiej byłem kompletnie zdegustowany chaosem konstrukcyjnym.
Numer dziewczyny w dżinsowych błękitach
Lot numer 979, trasa Paryż – Warszawa. Na pokładzie wśród pasażerów Jan Kowalewski, doradca handlowy spółki ”Corex” w Paryżu. Wraca na urlop do kraju. Tak zaczyna się ta historia z narkotykami Paryżem i miłością w tle.
Czytaj dalej „Barcz Andrzej – Rendez-Vous w hotelu „Royal” 166/2009”
Całkiem niezwyczajne to zwyczajne życie…
Na początek (z góry przepraszam) wynurzenie osobiste.
Maj 1976 roku.
Targi Książki pod Pałacem Kultury i Nauki wciąż mają się nieźle.
Pod jednym ze stoisk tłok jest szczególny.
Czytaj dalej „Chmielewska Joanna – Zwyczajne życie 167/2009”
O kobiecie, która wolała być spawaczką niż fryzjerką i jej mężu nicponiu, co w półmroku moralnym byłby skończył marnie
Wilhelminę Skulską znamy przede wszystkim jako autorkę reportaży kryminalnych (np. „Sprawa nr 78/68”) oraz trzech powieści milicyjnych z Inspektorem Rogoszem, powstałych na przełomie lat 70. i 80. ,jak. „Słowo inspektora”. Nie zapominajmy jednak, że kilka dekad wcześniej autorka współtworzyła wraz z Janem Rybkowskim scenariusz do bardzo postępowego flimu „Autobus odjeżdża 6.20”.
Czytaj dalej „Skulska Wilhelmina, Jan Rybkowski – Autobus odjeżdża 6.20 168/2009”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Tomasza Lady
Spektrograf, nolakson i intuicja w służbie walki z narkomanią
A pani była dziś na konsultacji u naszego lekarza. Dał pani tyle, ile trzeba, aby nie dostał głodu narkotycznego.
Takimi słowami porucznik Zabielski (młody, z ciemnym wąsem) zbywa pretensje narkomanki przetrzymywanej przez milicję. Jak więc widać, w powieści Anny Kłodzińskiej „Za progiem mroku” zgubny nałóg zagraża wszystkim. Ale po kolei…
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Iwony Mejzy
Student badylarzem, czyli niezwykłe losy absolwenta
Akcja powieści „Zachłanność mordercy” Władysława Krupińskiego rozgrywa się w Radomiu. Autor oszczędnie dawkuje szczegóły topograficzne. Z nazwy wymienia dwie ulice: Topolową i znajdującą się niedaleko, ale za torami (tak wynika z lektury planu miasta – w powieści ta informacja się nie pojawia, z resztą nie miałaby żadnego znaczenia) Leśną.
Czytaj dalej „Krupiński Władysław – Zachłanność mordercy 170/2009”
Stan Wojenny czyli trup w koksowniku …
Tytułowy trzynasty dzień tygodnia to już druga książka Pana Ryszarda Ćwirleja, po “Upiorach Spacerujących nad Wartą”, która to zapoczątkowała cykl opowieści o Dzielnym Oficerze Milicji Obywatelskiej Fredzie (jakie niecodzienne imię jak na Funkcjonariusza…) Marcinkiewiczu. Akcja tej powieści dzieje się kilka lat przed poprzednią książką Ćwirleja, czyli jest to rzadziej spotykany w polskich realiach – prequel. Dodatkowo Ćwirlej staje się prekursorem powieści kryminalnej neo-prlowskiej… pisanej współcześnie.
Czytaj dalej „Ćwirlej Ryszard – Trzynasty dzień tygodnia 1/2008”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Adama Sykuły
Pstrąg w opresji i kodeks Walasiaka
Wydana dziś, a napisana wiele lat temu „Wstęga Kaina” Heleny Sekuły jest świetnym pretekstem do podsumowania dokonań tej autorki. „Wstęga” uzupełnia dotychczas wydane książki, jest brakującym kamykiem domina w które układają się kolejne dzieła. To, co odnajduje czytelnik tu jednocześnie charakteryzuje całą twórczość Sekuły – moim skromnym zdaniem.
Blondynki górą, czyli Chmielewska bis
Książkę Marty Obuch „Precz z brunetami!” wydano w serii prezentującej głównie romanse i pewnie bym do niej nie zajrzała, gdyby nie podtytuł: „Historyjka kryminalna z wątkiem romansowym”. I rzeczywiście, jest to bardzo zgrabnie napisany kryminałek, nieco przypominający wczesną Chmielewską. Nie jest to jednak kalka w stylu Ireny Wójtowicz, której książka to zwyczajny plagiat, a porządnie napisany, pełen niewymuszonego humoru kryminał, którego nie powstydziłaby się nawet pani Joanna.